Bir Ceza Hikayesi

Ergenekon süreci, darbecilerden hesap soruldugu, sivillesildigi, demokratiklesildigi yalani üzerine kuruluydu. AKP ve Gülen Cemaati ortakligiyla yürütülen bu davalarla düsman belirlenen herkes ayni hukuksuzlugun esiri haline getirildi. Ama sesi bogulanlar yilmadan konustu. Haksizligi, hukuksuzlugu, adaletsizligi anlattilar; en çok da iç sesleriyle. Suzan da kendi iç sesiyle “disaridaki” birinin “içerisini” anlatiyor; çocuklugundan bu yana geçen onca zaman içinde iktidarlar ve rejimler degisse de, hep ayni insanlarin ayni nedenlerle hedef alindigini gösteriyor bize. Hedef alinanlar neden hedef alindigini biliyor. Hedef alanlarin bilmedigini ise Suzan söylüyor bize: “Ama yine de onlarin bizden bekledigi gibi korkuyla yasamaya boyun egmedik.”Ahmet SikBu kitap bir ayrilik öyküsü mü? Ilk bakista öyle denebilir. Döneme özgü kurgusal gerekçelerle dört duvar arasina kapatilmis bir adamin disaridaki sevgilisinin “sensizlik” öyküsü. Ama daha derininde bu bir birlesme, bir “senlilik” öyküsü. Suzan ile Baha, bu zorunlu ayriligi yasamalari sayesinde bu denli birlesebildiler belki de. Ayriligin diyalektigi… Tüm zalimlikleri asan ve asagilayan güzelim bir diyalektik.Ender HelvaciogluKitabi okurken Suzan'in kelimelerini duydum, sevdigi için atan kalbini, gözlerini gördüm yeniden. Bu kitap bu ülkede insanca yasamak isteyenlere ödetilen bedellerin kalbe ve gözlere yansimasidir.Melda Onur