Bitmeyen Sürgün

“Oysa toplumun politik güçlerinden önemli bir bölümü, biz istemesek de Avrupa’ya çikmislardi. Onlarin derli toplu bir hale getirilip yeniden örgütlendirilmesi önemli bir görevdi. Ama o böyle bakmayip, yurtdisinda bulunan herkesi ‘mücadele kaçkini, korkaklar, yilgin ve yorgunlar, mülteciler’ seklinde elestiriyor, düpedüz asagiliyordu. (…) Bu düsünceleri fasizme karsi mücadelede arkasina bakmadan kaçan, daha ilk günlerde tek kursun patlatmadan geri çekilip, mücadeleyi tasfiye ederek, paçasini kurtarmaya çalisan tasfiyeci parti, örgüt, kisi ve çevrelere getirdigimiz elestirilerden aliyordu.” Bektas Karakaya, 12 Eylül 1980 askeri darbesi sonrasi Avrupa’da siyasi mülteci olan sosyalistlerin hikâyesini anlatiyor. Sürgünlügün yoksunluklarini geri planda birakan örgütsel sekterlikler ve genel olarak sol içi bagnazliklarla hesaplasiyor. Sadece siyasi konulara degil, hayatin her alanina etki eden bir sorun olarak… Mülteciler arasindaki siyasi faaliyeti ve Türkiyeli sosyalist hareketlerin Avrupa’daki örgütlenme çalismalarini da buluyoruz kitapta. Her seye ragmen, her sartta, bulundugu her yerde bir seyler yapmaya çalisma iradesinin bir örnegini görüyoruz. Sadece Türkiyeli göçmenler arasi etkinlikleri degil, ekonomik küresellesme karsiti harekete ve Venezuela’ya dair canli deneyimlerini, izlenimlerini de aktariyor Karakaya.