Bizansta Çanlar Sustu 1453 İstanbulun Fethi

Sultan II. Mehmed, Cuma namazinin bitmesinin ardindan, bembeyaz kiyafetiyle atina bindi. Atinin üzerinde, belindeki kilici çekip askerlerine seslendi."Yigitlerim, bugün Allah yolunda ölme günüdür. Sani yüce Mevlâ'nin inayetiyle bu surlar önümüzde un ufak olacaktir. Peygamberimiz Muhammed Mustafa (s.a.v)'in müjdeledigi ordu sizsiniz. Artik söz söyleme vakti degildir. Allah yolunda cihat etme vaktidir. Su duydugunuz çan seslerinin yerine, Ezan-i Muhammediyye'nin Konstantiniyye semalarinda yükselme ani, bu andir. Eger kanimla yükselecekse Hz. Muhammed'in (s.a.v) dini, durmasin kiliçlar dograsin beni. Korkaklar gibi kaçmaya zorlarsa nefsim, topraga karsin aciz canimi Konstantiniyye'nin lanetli eli.Ey Ayasofya! Bak bu yigitler sende secde etmeye geldi. Al kanlariyla, bagrindaki seytani def etmeye geldi.Ey Sezar! Ey Asil!Ey Iskender! Bakin da imrenin Allah'in askerlerine. Söyleyin, sizden geri kalir yanlari var mi?Ey aslanlarim! Yigitlerim! Seytani utandirin, Efendimizi(s.a.v) onurlandirin. Allah Azze ve Celle… Hücum!.."