Bumerang

Bülent elini hizla uzatip almisti, gözlük benzeri kaski ve geçirivermisti kafasina!..
Biz öylece kalakalmistik. Usulca geri yaslandi, açik gri süet koltuga, kendini birakirken rahatça ellerini yanlara saliverdi. O kadar rahat ve huzurlu görünüyordu Bülent, biz ise nefes almaya dahi korkar durumdaydik. Bu rahatlik ve hareketsizlik Bülent’te alisilagelen bir durum degildi çünkü.
Ben Selim olarak iyi biliyordum ki Bülent dakikalar sonra o gözlügü çikardiginda artik eski Bülent olmayacakti.