Çıkmazda

Çikmazda, önünü kimi kez insan selinin, kimi kez yalnizligin tikayip bir çikmaz sokaga sürükledigi yasamin öykülerinden olusuyor.Necati Tosuner bu öykülerde insanin öfkesinin kabardigi, sonra yilginliga teslim oldugu, ardindan direncin yeniden güçlenip o yargiya ve yazgiya baskaldirdigi dönemeçleri anlatiyor. Çikmazda’nin satirlarinda hüzün ve kaçis gelgitlerinin fisiltilari arasindan umuda övgünün sesi yükseliyor.Bir yan sokaga saptim. Ayaklarimdi beni buraya sürükleyen.Ya da caddenin o yalanci aydinlatilmisligindan ve insanlarin bencil kalabaligindan kurtulmak için attim kendimi buraya. Bir karanlik sokakti. Daracik ve korkulu... Barlarin, kirmizili, yesilli, morlu isik yazilarini ve kapi önlerine asili soyunuk kadin resimleri yaninda beklesen, asik yüzlü erkeklerini geçtim, yürüdüm.Ve birden gördüm: Sokak, bir çikmaz sokakti.