Cinci Hoca

Girit seferi, Cinci Hocayla Yusuf Pasanin sahsî menfaatlerini gözeterek yaptiklari telkin üzerine hirsa kapilmis mecnun bir adamin iradesiyle açilmis olmasina ragmen bastanbasa bir sehamet destanidir. Bu destan, yirmi bes yil sürmüs bir harbin hikâyesidir. Istanbul’da har vurup harman savuran ve kazanç meselesinde uyusamayinca Bogaza gelen sarayla ocak, Giritte Türk silâhinin serefini bir kere daha âleme tanitmak kaygisiyla dövüsen erlere çok gadrettiler, onlari ekmeksiz biraktilar, aç ve çiplak koydular.
Lâkin o adaya gaza askiyla ayak atan her Türk, yillarca süren yokluga ve etrafini saran ölüm alevine ragmen millî vazifesini yapmaktan geri kalmadi. Ekmek bulamayinca toprak yedi, su bulamayinca kendi kanini içti. Fakat düsmandan yüz çevirmedi, ülküsünden vazgeçmedi, dövüsmeye devam etti.