Çocukluğum

Maksim Gorki’nin bu kisa romani, hayatinin çocukluktan yetiskinlige geçis dönemini anlattigi ünlü üçlemesinin birinci kismini olusturur. Otobiyografik anlati türünün en begenilen örneklerinden biri olan Çocuklugum, Gorki’nin Rusya’nin orta kesiminde bulunan Nijni sehrinde yasadigi yillari anlatir. Bir çocugun ailesini ve insanlari taniyarak, iyiyle kötü, güzelle çirkin, siddetle merhamet, sevgiyle nefret gibi degerlerin yasamda, insan iliskilerinde iç içe girdigine tanik olarak geçirdigi bu yillar, ayni zamanda, Rusya’da sarsici altüst oluslarin yasandigi, 1905 ve 1917 devrimleriyle ve bütün gürültüsüyle XX. yüzyilin yaklastigi yillardir.
Babasi öldükten sonra annesi tarafindan büyükbabasiyla büyükannesinin yanina birakilan Aleksey, iki ihtiyarin yaninda bir yandan büyükannesinden dinî hikâyeler dinler, diger yandan büyükbabasinin ani siddet patlamalarina tanik olur. Amcalarin miras çekismeleri, dogumlar, evlilikler, müzik esliginde dinlenen halk efsaneleri... Bir epik siir havasiyla geçen günler ayni zamanda büyük bir yazari ortaya çikarmaktadir. Gorki’nin olgunluk çaginda anlattigi bu çocukluk hikâyesi ayni zamanda büyük bir yazarin kendi kendini tanima çabasidir.
Ergin Altay’in essiz bir siirsel dille yaptigi çeviriyle, bu büyük klasik, yepyeni bir canlilik kazaniyor.