Bodrum’un orta yerinde, herkesin tanidigi, elinden her is gelen bir alem adam, Dalavera Memet. Bu yöreye rengini veren Giritliler’den, nefis bir halk adami. Bu kitapta, Baskin Oran’la, Bodrum’la özdeslesmis hayati üzerine sohbet ediyor.
Fonda, Bodrum’un sosyal ve kültürel tarihi var: Bu cennet mekandaki sen satir yaban hayatinin modernlikle tanismasinin hikayesi... Ama ne hikayeler, ne hikayeler! Yerel meshurlar, yerel efsaneler... Yenilip içilenler, adetler... Komiklikler, tuhafliklar... Aci olaylar, tatli olaylar - ama illa tatli olaylar... Tabiatla ve denizle didismeler... Giritlilerle “yerlilerin“ didismeleri... Canli insan portreleri...
Ama aslolan, sohbet, burada! Bu sirf sohbeti ugruna bile okunacak bir kitap. Ve dikkat: Dalavera Memet, Bodrumca konusuyor!
“Simdi, biz iki kisi gideriz, içki içiyoz de mi bura (burada)? Ben diyom, “Su evin yaninda bekle beni“. Adam gidiyo. Babam bir-iki dane daha içiyo. Sen de malsahibi. Babam diyo ki, “Ben, afedersin, bi su dökem gelem, hesabi ödeyem“. Bi kaçar para ödemeden, öle. Öteki lokanta öle, öteki lokanta öle, en sonunda lokantacinin biri: “Amma dalavera bu!“ dedi, oradan babamin adi Dalavera kaldi. Bene de ordan gari, miras!“
(Arka Kapak)
Renk Bilgisi
karışıkçokrenkli