Darağacı Demokrasi Kahramanı Menderes

Anadolu köylüsünün sartlarini, tarim ekonomisine dayanan Türkiye’de topragin, toprakta çalisan insanin durumunu çok iyi bilen Menderes, bu ülkenin fakir tabakalarinin, köylüsünün, sehirlisinin, kasketli, çarikli, poturlu ve salvarlilarin hayat sartlarini çok iyi bildigi için, çok kisa zamanda Türkiye gerçegini, tepeden görüldügü gibi degil, tabanda yasandigi gibi çok iyi kavrayabilmistir. Türkiye’de hürriyet içinde refah, demokrasi içinde medeniyet mücadelesini yapmanin imkân dahilinde oldugunu göstermis bir iktidarin parlak basbakanidir. 27 Mayis 1960’ta kalkinmaya, özgürlüklere, millete dur denilmisti. 27 Mayis, istikrarli ve saglikli bir siyasi bünyenin gelismesine, güçlü, rasyonel ve çevik bir devlet cihazinin kurumlasmasina engel olmustur. Demokrasiyi tahrip etmis, siyasî kimlikleri yok etmis ve sivil siyasi aktörlere duyulan güveni mesnetsiz birakmistir. Sürekli düsmanlardan bahsetmek, topluma korku salmak gelenegi de 27 Mayis’in bakiyesidir. Neydi Menderes’in suçu? Menderes geldi, “Yeter! Söz milletin!” dedi. Sen misin millete gücünü ve asaletini hatirlatan?!. Sen misin sözün millette oldugunu söyleyen?!. Haydi daragacina! Senin asil suçun, bu ülkede millete millet oldugunu hatirlatmak ve ona özgüven asilamaktir. Onun sevgisini kazanmaktir. Bebek-Köpek davasi mi? Bunlar prosedür geregi. Hani, “Siz asin, gerekçesi arkadan gelir” misali. Aslinda asilan Adnan Menderes degildi. Asilan milletin gücüydü. Asilan milletin degerleriydi. Asilan milletin ta kendisiydi.