Dem

"Yüz katli bir yükseklikte, yüzüncü makamdasin. Çamdagi'nda sessiz, kimsesiz, sadece O'nunla misin? Mecazlara emanet edilmis bir yer degil orasi. Söz de degil, ses de. Bir hal, bir melaldesin, hissediyorum. Bu perdeler bir aralansa... Geride ne var bir görünse... Bir açilsa... Bir cilvelense... Bir görsem... Bir anlasam... Bir bilsem... Bir tatsam efendim... Bir tadabilsem... O huzuru bir nebze tadabilsem... Iman nurdur diyorsun... Nur nedir ki... Tilsimdan söz ediyorsun... Muammadan... Hikmet nedir? Bunun hikmeti nedir? Simdi, kirk yedi yasimda... Odamdayim... Bilgisayar basindayim... Bir pencerem var efendim, küçük, dar bir pencere... Sadece kayisi agacinin dallari yapraklari görünüyor... Ama biliyorum onlar da gidecekler... Senden ögrendim bunlari... Bu kelimeler sana ait... Sana ait olan bir sey belirince benim kelimelerim sönüklesiyor..." 1970'lerin canli Anadolu kasabalarinda renkli ama bir yaniyla da yeknesak hayatina devam eden ögrenci için perdeler birer birer aralanmakta, geride olan görünmekte, cilvelenmektedir. Hikmetle bir kez karsilasan can artik kendi benligini yok edecektir. Dem... Usta yazar Sadik Yalsizuçanlar'in kaleminden bir Bediüzzaman anlatisi. Yasadigi hayatin karmasasi içinde Said-i Nursi'nin izini sürerken, her an hakikatin baska baska halleriyle yüzlesen bir yolcunun hikâyesi... (Tanitim Bülteninden)