Derviş Hüneri

Istanbul’a veda etmenin derin hüznü ‘Dervis Hüneri’. Pakdil trende giderken, el salliyor gibi Sirkeci, Bostanci, Süleymaniye, Üsküdar… Dile gelmis perde, kitap kolileri ve apartman dairesi. Sessizligin iççekisleri eslik ediyor ustaya. Ve bu hüznü anlatan bir cümle : ”Gözyasimi koyacak yer olmayinca çikarmadim artik:...”. / Nafiye Yildiz
 
‘Dervis Hüneri’, Nuri Pakdil’in hüner isteyen bir yasama biçimini örnekleyen, günce türünde yazdigi bir eser. Dervis Hüneri’nde, yasama çabasi içinde olan bir insanin günlügü sunulmaktadir. ‘Çelik Adam’ karakteri güncenin kahramanidir yazarin ifadesiyle. Nuri Pakdil’e göre, “hayati tatlilastiran, aci dersleridir” ve  dervisçe bir terbiyeden geçmelidir insan. / Cemile Sümeyra Alver
 
‘Dervis Hüneri’, Nuri Pakdil’in ‘Edebiyat Kulesi’ adli kitabinin kronolojik olarak devamini olusturuyor. Nuri Pakdil günlüklerinde, bir sanatçi, bir yazar olarak, inancimiza ve medeniyetimize ve elbet bunlarin her cinsten düsmanlarina karsi sürekli bir duyarlilik ve bilinçlilik durumu içinde olunmasi geregini vurguluyor. / Saban Abak