Din Eğitiminde Etkili İletişim

Ülkemizde gerek örgün, gerekse yaygin egitimde dinin ögretim konusu yapildigi pek çok alan bulunmaktadir. Aile, okul, cami, Kur’an kursu, medya ile konferans ve seminerler bunlardan bazilaridir. Buna göre basta anne babalar olmak üzere, görev alanlarina göre müftü, vaiz, imam-hatip, Kur’an kursu ögreticisi, din kültürü ve ahlak bilgisi dersi ögretmeni, imam hatip lisesi meslek dersleri ögretmeni, yüksek din ögretimi kurumlarindaki ögretim elemani, dinî içerikli konferans ve seminer veren hatip,medya kanaliyla dinî yayin yapan konusmaci veya yazar, dogrudan ya da dolayli olarak din egitimi yapmaktadirlar.Yapilanlar yaninda yikilanlarin, kazanilanlar yaninda kaybedilenlerin, yetistirilenler yaninda zayi edilenlerin az olmayisinda, egitim adina ortaya konan yanlis tutum ve davranislarinin rolü büyüktür. Bu nedenle egitimcilerin, yaptiklari isin sorumlulugunun farkinda olmalari son derece önemlidir. Günümüzde egitim, bir iletisim süreci olarak görülmekte ve iletisim olmadanetkili egitim yapilamayacagi kabul edilmektedir. Bu baglamda verimli bir din egitimi de, etkili bir iletisim sürecini gerektirmektedir. Din egitiminde etkili iletisim; tarafl arin iletisim becerilerine, yeteneklerine, tutumlarina, degerlerine, iletisim konusuna iliskin bilgi, görgü ve deneyimlerine göre isleyen oldukça karmasik bir süreçtir. Bu çalismada, çesitli alanlarda yürütülen din egitimi çabalarindan istenen verimi alabilmek için etkili bir iletisim sürecinin nasil olmasi gerektigi incelenmis ve bunun ilkeleri belirlenmeye çalisilmistir.