Dünyanın Merkezine Seyahat

Hızımız giderek artıyordu, bunu yüzüme çarpan
havanın şiddetinden anlıyordum. Ayrıca gidiş yönümüz daha da dikleşmişti. Dimdik düşüyorduk. Üçümüz birbirimize sımsıkı sarıldık. Böylece ne kadar süre düştük, bilemiyorum. Ani bir sarsıntı oldu, sal katı bir cisme çarpmış gibi birdenbire durdu. Püsküren sular üzerimize döküldü. Büyük bir su sütunuydu bu. Neredeyse boğuluyordum.
Neyse ki, bu korkulu durum çabuk sona erdi. Birkaç saniye sonra taze hava almaya başladım. Üçümüz birbirimize öyle sıkı sıkıya yapışmıştık ki, har-halde kollarımız çürük içindeydi. Yolculuk mu? Yolculuk devam ediyordu. Yani üçümüz de salın üzerinde durmadan ilerliyorduk.