Düş Ülke

Karsilastigimiz herkes birbirine gülümsüyor ve selam veriyordu. Mutluluklari yüzlerinden belli oluyordu. Sokaklar, caddeler piril piril, tertemizdi. Hiç reklampanosu yoktu. Onlarin yerine çiçeklerle süslü güzel sözler yaziliydi. Duvarlar çocuklarin yaptigi resimlerle gülümsüyordu. Kediler, köpekler insanlarla iç içe, mutlulukla dolasiyordu.Ne güzel bir yerdi burasi!.. Mutluluk nasil da içime yayilmisti.