Düşlerimin Prensi

“Gerçeklesmeyecegini bile bile kurulan düsler, insanin canini acitmaktan baska bir ise yaramiyor.”Askin hiç ugramadigina ve ugramayacagina emin oldugum bir durakta beklerken, hiç ummadigim bir anda düstüm askin içine. Hem de hiç olmayacak bir insanla; Mert Demiroglu’yla… Üstelik bu öyle bir düsüstü ki, sadece üç saniye sürmüstü; ne oldugunu bile anlayamamistim.Askin zor oldugunu biliyordum ama söz konusu Mert ise sadece zor degil, imkânsizdi benim için ask. O, insanlarin düsündügünden daha fazlasiydi. Düsünceli, nazik ve sevecendi. Onun masmavi gözlerinin derinliklerine düstügümde, tutundugum yine oydu. Yine de imkânsizdi iste. Mert ve ben sadece arkadas olabilirdik, benim kalbim her ne kadar daha fazlasini istese de…Ancak hayatin benim için daha farkli planlari oldugunu bilmiyordum; benim masalim henüz yazilmamisti. Hepsinde oldugu gibi bu masalin da bir prensese ve bir prense ihtiyaci vardi.Benim masalim da Düslerimin Prensi'ni buldugumda baslayacakti.