Düşünce Tarihinde Tanrı Sorunu

Düsünce tarihi boyunca, Tanri kavrami ve inanci etrafinda insanoglunun yaptigi teorik tartismalar ve hatta fiili kavgalarin, -günümüzde de gözlemledigimiz gibi-, insanoglunun gündeminden hiç düsmedigi bir gerçektir. Bu durum bize konunun geçmiste oldugu gibi gelecekte de var olacak bir sorun oldugunu göstermektedir.Düsünce tarihi bakimindan kisaca “Tanri Sorunu” diye tanimlayabilecegimiz bu konu, ilgililerince bilindigi gibi, özellikle teolojilerin ve felsefe tarihinin öncelikli bir problemini teskil etmektedir. Ama sorun, 19. yüzyil baslarindan itibaren yani din felsefesinin bir felsefe disiplini olarak zuhuruyla, problem etrafindaki tarihi birikimi de tasiyarak ama din felsefesinin kendine özgü yöntemiyle yeniden ve derinden ele alinmistir.Felsefe ve teoloji tarihine baktigimizda evrenle ilgili olarak askin, içkin ya da her ikisi birden bir Tanri’nin var olup-olmadigi, eger varsa O'nun nitelikleri, insanin bilme imkanlari içinde kanitlanip kanitlanamayacagi, insanin evrendeki anlami gibi temel sorunlarla nasil ve ne kadar ugrasildigini kolayca görürüz. Yine, dinler ve inanç sistemleri neden çok çesitlidir? Her din indirgemeci bir tavirla kendisini mutlak dogru ve hak diye takdim ediyor, bu mümkün müdür? Insanin, kendisine inandigi askin varlik ile iliski kurabilmesi için herhangi bir araciya gerek var midir? Birer epistemoloji problemi olarak vahiy ve ilham, mucize, keramet, yaratma, dini sembolizm, dinin ahlak, sanat ve bilimle iliskisi, kelam (teoloji) felsefe münasebetleri ve nihayet ölüm ötesi eskatolojik problemler, klasik felsefe ve teolojinin tartismalarina ilaveten, din felsefesinin önemli arastirma konularini olustururlar.Iste, din felsefesinin belli birkaç problemini ele alan ve Düsünce Tarihinde Tanri Sorunu adiyla sundugumuz bu kitabin, konu üzerinde yapilacak çalismalara katki saglayacagini ümit ediyoruz.