Elifname - Yara Seçilmiş Öyküler

Aksam olmustu. Beraber lokantada döner yedik. Ana cadde üzerinden hana döndük. Yorulmustuk. Yataklarimizin üzerine geçip oturdugumuzda ben hala treni düsünüyordum. Gece pireden ben de babam da yatamadik. Sabah safak sökmeden kalktik. Yola koyulduk. Babam, “gel seni esege bindiriyim.”“Ben yayan giderim baba!” dedim.Egri Köprü’yü geçtik. Sehir arkamizda kalmisti.Seni gördügümde heyecan duyar, dilim tutulurdu. Askim hiç bu kadar büyük, arzum hiç bu kadar dizginsiz olmamisti. Dikeni çok, altin isiltili yaban güllerine benzettim seni. Bir gece seni düsümde gördüm. Ayrintilarini animsamiyorum. Gelinlik içindeydin, beyaz kanatliydin. Birden kollarina yigildim. Sevinçten bayilmistim, ya da ölmüstüm. Rüya tabirine baktim. Ölmek kavusmaktir yaziyordu. Ne yazik ki kavusamadik.