Eve Yüzmek

Pantolon cebinde duran tabancayi çikardi ve inceledi. Bugün dogum günüydü. Annesi ve babasi yirmi bir yil önce belki de burada durmustu. Annesinin sesini ve kibrit kutusunun içindeki altinlarin sakirtisini duydu. Parmakliga tirmanirken babasi arkasindan sesleniyordu. Tabanca suya düstü ve batti, tipki annesinin sans paralari gibi isildayarak. Gözünü asagiya dikti, hiçbir sey göremedi. Bir el ona uzandi, ama o düsmüstü. Su sicakti, ugultulu bir sessizlikle Wilbur'u içine almisti.Gözünü New York'ta bir hastanede açan yirmi yasindaki Wilbur geçmisiyle hesaplasmaya girisir. Hiç tanima firsatini bulamadigi Irlandali annesinin ölümü ve Isveçli babasinin sirra kadem basisiyla baslayan, sonuna kadar temposunu hiç düsürmeyen hikâye okuru, edebi bir ustalikla kurgulanmis yirmi yillik bir zaman diliminin içinden geçirerek adim adim hem bir Bruce Willis hayrani olan, onunla bir alter ego iliskisi kuran, umudu müzikte ve askta bulan kirilgan Wilbur'un, hem de onunla yolu kesisen onlarca figürün dünyasina götürüyor. Henüz yirmi yillik bir hayatin kirsaldan, sehirlerden, hastanelerden, okullardan, islahevlerinden, otellerden geçen ugraklari kimi zaman trajik, kimi zaman komik hikâyelerin esliginde Amerika'dan Irlanda'ya, oradan da Isveç'e uzaniyor.