Evliliğin Estetik Geçerliliği

Sagduyulu düsünce, evliligi ahlaki hale getirmez; aksine ahlaksizliga dönüstürür. Tensel sevginin tek bir sekli, degismis hali vardir ve bu hali,ayni derecede estetik, dini ve etiktir ve o da asktir. Sagduyulu mantik ise, onu hem estetiksiz, hem de dinsiz hale getirir; çünkü burada tensellik, askin yakin haklari içinde yer almaz. Bu yüzden su ya da bu nedenle evlenen adam, hem estetiksiz, hem de dinsiz bir adim atmis demektir. Maksadin iyiliginin, bunu degistirme açisindan yarari yoktur; zira, tüm hata zaten adamin bir maksadi olmasindadir. Eger bir kadin, dünyaya bir kurtarici getirmek için ayni sekilde evlenseydi evet, böylesine delilikler duyuyoruz ve bu tür delilikler, kadinin evliligine muazzam bir "neden" katiyor, o zaman bu evlilik, hem estetikten uzak, hem de ahlaksiz ve dinsiz olacakti. Bu kisinin siklikla açikça görmedigi bir durumdur. Belli bir sagduyulu insanlar sinifi, estetigi kibir ve çocukluk olarak görür ve agir bir sekilde asagilar; kendi acinacak teolojileri içinde, kendilerinin böyle seyleri astiklarini sanirlar. Aslinda durum tam tersidir; bu tür sagduyulu insanlar, hem etikten, hem de estetikten uzaktir. Bu yüzden kisi, daima hem daha dindar, hem de daha estetik olan diger cinse en iyi sekilde bakar.(Tanitim Bülteninden)