Felsefe (Hüseyin Gazi Topdemir)

Felsefe, insanin dogal bir parçasidir. Belki de insansal etkinliklerin en göz alici, en verimli ve düsünsel zenginlik açisindan da en önde gelenidir. Insanlik kadar eski, bir o kadar da yeni ve çocuksudur. Insanin özeli, kendisi oldugu ve kendisi için yaptigi tek entelektüel ugrastir. Çünkü felsefenin çok büyük ve yasamsal bir yarari varmis gibi gözükmemektedir. Diger taraftan insanlarin ne gündelik ne de daha köklü sorunlarina keskin, etkili ve kalici çözüm önerilerinin olmadigi da bilinmektedir. Belki bu bakimdan yararsiz bile sayilabilir. Ancak iste tam bu noktada felsefeyle tanisma baslar: Felsefe, yarar ugruna yapilacak bir ugras degildir.Felsefe, bir tanisma ve tanistirma toplantisi, sizi size, sizi ötekine ve ötekini size tanitan görkemli bir sölendir. Bu sölende deger, bu sölende varlik ve bu sölende bilgiyle tanisirsiniz. Bunlarin hepsi de sevimli, candan, siki ve paylasildikça çogalan dostlardir. Bu dostlar sayesinde önce kendinizi tanirsiniz. Çünkü asil probleminiz her neyse, kendinizi tanimamanizdan kaynaklanmaktadir ve çaresi kendinizi tanimanizdir. Bu yüzden isimsiz Anadolu entelektüelleri en iyi dost aci söyler demistir. Dost dostuna kusurunu onu acitacagini bilse de açikça söylemek durumundadir. Bu acima aslinda gerçek bir tanismadir. Bu tanismayi yaptirdigi için felsefe de gerçek bir dosttur. Siz gerçek dostunuzla dostlugunuzu çikar için sürdürmek alçakligini gösterebilir misiniz ki, gerçek bir dost olan felsefeden de bir çikar gözetesiniz. Öyleyse felsefe sevdigi için sikintiya katlanan bir dost gibi sikintilari olsa da daima sevilecek bir dosttur. Bu yüzden felsefeyle tanismis kimseler ona sevgi adini takmislardir: Bilgelik sevgisi. Bu pesinden gidilenin ve hep gidilecek olanin sevgisidir.Iste Felsefe, okuyucusuna bu denli yüksek amaçlari kazandirmak hedefi olmadan, ancak sadece felsefeyle tanismalarina yardim edebilir umuduyla kaleme alinmistir.