Felsefi Antropolojinin Işığında Hz.Muhammed ve Kuran

Bu eserinde Hasan Aydin, Kuran’in ayrintili bir okumasini yaparak Müslümanligin kutsal kitabinin zaman ve mekâna bagli tarihsel niteligini kanitliyor. Hz. Muhammed-Kuran, Kuran-seslendigi toplum ve Kuran-insanligin kadim kültürel mirasi iliskilerini felsefi ve bilimsel olarak ele aliyor. Hasan Aydin: “Bu yapitta ilk kez, yöntemimin ana çatisini felsefi olarak gösterdim ve gerekçelendirdim. Dil, kültür, bilis iliskilerine odaklanan ve kutsal kitaplarin ve özellikle Kuran’in döneminin dili, kültürü ve ilk seslendigi muhataplarin bilis düzeyleri ve kültürleriyle ve kadim kültürlerle bagini gösteren bir yöntem gelistirdim.”“Eger Kuran tarihsel ve yöresel bir metinse mutlak ve evrensel olamaz; sadece o dönemin bilisi, dili ve kültürü içinde bir devinim yaratmistir. O dönemin sorunlarina yanit vermistir. Kozmolojik ve degerlere iliskin ögretileri de o döneme aittir. Sundugu bilgi ve degerler açisindan bugünü baglayan bir tarafi olmaz.” “Kuran’in tarihsel ve yöresel bir metin oldugunu göstermek onun degerini azaltmaz. O insanlik tarihinin klasik ve estetik metinlerinden birisidir. Hatta Hicaz bölgesi Araplarinin 7. yüzyildaki antropolojik ve siyasi özelliklerine iliskin tarihsel bir belge konumundadir. Hz. Muhammed’in ve Kuran’in yaptigi sey dönemi için ilerici bir hamledir.”