Filozof ve Sufi Metafizik Üzerine

Elinizdeki eser Ibnü’l Arabî’nin basyapiti Fütûhât-i Mekkiyye’nin 8. cildinde bulunan 107-108. kisimlar ve 162-167. bölümleri içermektedir. Bu bölüm Fütuhat-i Mekkiyye’de kimyâ-i saâdet basligiyla yer alir. Kimyâ-i saâdet, insani saadete ve kemâle ulastiran kimya, yani ahlâk ilmi demektir. Kimyanin popüler isimlendirmesi simyadir. Kimya veya simya madenlerdeki degisimi ve baskalasmayi inceleyen ilmin adidir. Bakirin altina dönüsmesi veya kursunun altina dönüsmesinin imkânini bu ilim inceler. Ibnü’l Arabî buradan bir karsilastirma yaparak tasavvuf-ahlâk ile simya ilmi arasindaki irtibati gösterir. Tasavvuf insandaki ahlâkin olumlu degerler istikametindeki degisimidir ve bu nedenle hâl, yani degisme ve baskalasma ilmidir. Ahlâkta kötü özellikler madenler arasindaki degersiz madenlere karsilik gelirken ahlâkin gayesini teskil eden erdemler altin mesabesindedir. Bütün madenler altin olma potansiyeline(kuvve) sahiptir. Kimya ilmi, potansiyeli harekete geçirerek madeni bilfiil altin yapmanin imkânini arastirir. Tasavvuf, insandaki degersiz huylari erdemlere dönüstürerek insani altin hâline getirmeyi hedefler. Altin insan, kâmil insan demektir. Kimya veya simya ile tasavvufun irtibati burada kurulur: Insanlari bir maden seklinde düsünerek onlarin altin olmasinin imkânlarini bulmak!