Galip Erdem

Geleneksel kültürümüzde, insanin ne yazdigindan çok, ne yaptigina bakilir, ona göre degerlendirilirdi. Egitimimiz de, bilgi edindirmekten çok, kisilik ve bir kimlik kazandirmaya yönelikti. Bu egitimin en önemli yönlerinden biri tekke ve tarikatlardi. Oralarda insanlar, kitaplardan okumaktan çok, sohbetlerde bulunur ve mürsit ile aynilesmeye dayali bir kisilik egitimi almaya çalisirlardi.Günümüzde de olayin ilkesi degismemistir: Ilkögretimin temeli, çocuga kisilik ve bir kimlik kazandirmaktir. Burada mürsit ögretmendir ve kisilik egitiminin en saglikli yolu örnek kisilikle yani ögretmenle özdeslesmektir. Iste Galip Erdem, bu çizgide bir ögretmendi. Yakin çevresinin kendisini “seyhimiz” diye çagirmasi, sicak bir yakinligin altindaki bu gerçege dayaniyordu.