Gardiyan

Romanimizin kahramani Meral’in günlügünü okurken askin en yücesini, fedakârligin en büyügünü bulacak, tükenmeyen acilarini, gün be gün ördügü çilelerini ve günahkâr zevklerini göreceksin. Neseye, sevgiye, mutluluga susamisligi, hasret çeken yoksul gönüllerin yorulan vefalarini, Yaradan’a isyanin saskinligini ve sevgiden soyutlanmisligini okuyacaksin. 1940’li yillardan baslayan ve 1980’lere uzanan bu yolculuk, aslinda siyasal gerilimlerin hem dünyada hem de ülkemizde yasandigi yillarda geçiyor. Belki arka planda ihtilâller, toplumsal çalkantilar yasaniyor ama romani okurken bunlara tanik olmayacaksin. Sadece insan iliskilerinin birbirimizi nasil yogurdugunu, birbirimize muhtaç oldugumuz halde yalniz kalisimizi ve özellikle de erkek dünyasinda kadinlarin nasil duygularina ve arzularina hapsedildigini göreceksin hatta animsayacak ve düsüneceksin. Romandaki olaylarin yüzyillardir dünyanin birçok yerinde yasanmis, yasaniyor ve yasanacagini biliyorsun. Çünkü hükümetlerin degismesi, bir kizin üvey babasi tarafindan tacize ugramasini engellemiyor. Hiçbir ekonomik sistem, erkegin kadina uyguladigi siddete engel olmuyor. Askeri darbelerin olmasi, bir kadinin asilsiz dedikodulara maruz kalip toplumdan soyutlanmasina engel degil. Teknolojik gelismeler, bazilarimizin sevgiden yoksun büyümemize engel olamiyor. Hiçbir toplumsal olay, henüz kadinin kendi içine hapsedilmesine bir çözüm üretebilmis degil. Gardiyan, kadin sorununa bir çözüm getirmiyor, bunu apaçik ortaya koyuyor. Ve belki hâlâ yapabilecegin bir sey vardir…