Garin 1915 Kan İçinde Açan Güller

“Garin (Kan içinde açan güller)” romanini kaleme alirken; ilk ögrendigim “Garin” kelimesi oldu. Anlamini ögrendigimde yüregimi gögsümden çikarmak zorunda kaldim. Zira Garin; Ermenilerin büyük Ermenistan cografyasinda Erzurum’u baskent yapma hayali anlamina geliyordu. Yüregimi gögsümden çikarmasaydim, Ermeni provakatörlerin dayanilmaz iskenceleri ve akillari durduracak hunharca cinayetleri karsisinda, eminim ki vicdanim kalemime prangalar vururdu. Savasta ve barista Türk halki hiçbir zaman vicdanini ve duygusalligini bir kösede unutmadi. Dünyada degerini yitiren merhameti elden birakmadi. Bulundugu her ortamda sevdi, sevildi bagisladi ve hosgörülü oldu. Garin, belgelere dayanan gerçek bir hayat hikayesidir. Bu roman Erzurumlu Resul bey’in hikayesidir. Kendi konaginda çoluk çocuk, kadin ve yaslilardan 300 Türk’ün diri diri yakilmasindan sonra ayakta kalabilmenin hazin hikayesidir. Romanda kahramanimiz, Istiklal Harbi gibi bir savasa ragmen; dillerden düsmeyecek bir ask öyküsü yasadi. Sevgiyi taniyan herkese ibretle nazar edilecek bir efsane oldu onun aski… Buna ragmen sevdasini sinesine çekti ve büyük bir özveri içerisinde vatan askini öncelikli gördü. ÇÜNKÜ VATANSIZ ASKLARIN , HAYALI HÜSRANDI