Geceyi Yutan Çocuk

Senay Seba yine kendine has üslubunu sirtlamis, çocuklarin korkulariyla sarmas dolas hallerine, girisimci ve çözüme kosan özgür ruhlarina bir günebakanin kirilganligiyla yaklasiyor. Kösesini bucagini sevecegimiz, satirlari heyecandan uyuyamayan, agaçlara tirmanip meyvelere doyan bir kitap… Belki de yetiskinlerin, dallarinda ögütler bulmayi umduklari bir kiraz agaci… Ama unuttuklari bir sey var:  Çocuklar yalnizca kiraz istiyor! Evet, bildigimiz kiraz, söyle yaz tadinda! Iste bu yüzden, çocuklarla birlikte meraklanan, agaçlara tirmanan; insanin kalbine uzanan dallarin ucundaki parlak, özlü, tadi damakta kalacak bir roman bu!***Emek verip sigindigimiz limanlar eninde sonunda müjdeci gemilere göz kirpacaktir… Can, yaz tatilini babaannesi ve dedesiyle geçirmek için yola koyulur. Ama yolculugu sona erdiginde kendini tuhaf bir kasabada bulur. Burada her sey, tam tersini düsündürmektedir. Örnegin, günese bakarken gece, geceye bakarken de gündüz akla gelir. Yalnizca bu mu? Can, kendisine siginanlari gizleyip kucaklayan bir ormanda, hasir husur sesler, rüzgâra sinirlenen deniz, geleni geçeni gözetleyen devler ve karanliktan korkan günebakanlarla öylece kalakalmistir. Gerçi yalniz degildir, tüm okulun tuhaf buldugu Melisa da tesadüfen oradadir, hiç çikarmadigi su günes gözlükleriyle. Onun dikkat çeken hallerini, esrarengiz sandigini, tanik olacagimiz cesur sarkilarini da unutmayalim. Görünen o ki Can’in yaz tatili siradan geçmeyecektir. Dünyanin öteki ucundan bile duyulacak bir hikâye ve Geceyi Yutan Çocuk da Melisa’nin sürprizlerinden bazilaridir. Sizin için de bir tane var, yaklasin: Bir çocuk geceyi nasil yutar?