Göstergeler

Romanlari ve öykü kitaplarinin yani sira deneme ve incelemelerini de yayinladigimiz Tahsin Yücel, ilk kez yayinlanan Göstergeler ile yine okuruyla bulusuyor. Kitabin basligiysa, Yücel’in basindan beri ana ugras edindigi alana bir selâm niteliginde. Göstergebilim, çagdas dünyanin metin okuma çabasi sayesinde olusturdugu bir bilim alani. Elbette insanlar yirminci yüzyilin ikinci yarisinda kurulmus ve tüm uygar dünyada sasirtici bir hizla gelismis göstergebilimi beklemedi; bilim de, felsefe de, yazin da göstergeleri dogru çözümlemenin yollarini arastirir çünkü öncelikle. Tahsin Yücel bu kitabinda, göstergebilimsel yöntemleri kullanarak, birer gösterge niteligi gösteren popüler kavramlari incelemeye basliyor. Descartes’in düsünüyorum, öyleyse varim sözünden yola çikarak, önyargilarin düsünce dünyamiza etkilerini, degisim ve dönüsümün zorunlulugunu anlatiyor. Popüler kültürün araçlari tarafindan yasamimiza sokulan sözlerin, nesnelerin ve baska göstergelerin çözümlemesini yapiyor.Roman sanati da Tahsin Yücel’in sürekli ilgilendigi konulardan. Roman kavrami üzerine giristigi denemelerde Yücel, bu yazinsal türün tarihsel gelisimi ile ülkemizde son yillarda artan roman sayisi konusuna da deginiyor. Ardindan halk masallarindan Türk halk kültürünün öbür göstergelerine; Karagöz’den Ortaoyunu’na, Melih Cevdet Anday’in siirinde uzam ve zaman konusundan çagdas dünya yazarlarinin yapitlarinin incelenmesine Yücel’den yogun, derin, bir yaniyla yine ironik denemeler geliyor.Göstergeler, siki okurlar için kaçirilmaz bir firsat.Iste Yücel’in zaman zaman açik politik çözümlemelere yer verdigi Göstergeler’inden bir alinti:Ama bugün, su XXI. Yüzyilda, "küresellesme" adiyla özetlenen amansiz anamalcilik çok daha güçlü ve çok daha dolaysiz bir sömürü biçimiyle tanistiriyor bizi: yalnizca isçileri, çocuklarini, eslerini, yalnizca her türlü bireyi sömürmekle kalmiyor, koca uluslari, koca ülkeleri bile aliyor kiskacina, bir daha belini dogrultamayacak, basini kaldiramayacak biçimde kendine bagliyor, ögretimden tarima, ulasimdan giyime, her seye kendi damgasini vuruyor, bunu da Irak’ta oldugu gibi silah zoruyla yapmiyor her zaman, gene Marx’in deyimiyle, degeri bulunmasa da bir fiyati bulunan seyleri: bilinçleri, onurlari satin alarak yapiyor.