Hannah Arendt Dünya Aşkıyla

Hannah Arendt hiç kuskusuz 20. yüzyilin en büyük felsefecilerinden biri. Dahasi, felsefecinin ayni zamanda bir kamusal entelektüel ve politik sahsiyet olarak önem tasimasinin en güçlü örneklerinden. “Çaginin tanigi” sifatini, müdahil bir tanik olarak hak eden bir sahsiyet... Ölümünden sonra, kendi eserlerinin yaninda onun düsüncesi üzerine yazilanlar baslibasina bir literatür olusturdu. Elisabeth Young-Bruehl’in yazdigi Arendt biyografisi, bu literatür içinde müstesna bir yere sahiptir ve klasiklesmistir. Tam tesekküllü bir biyografi elinizdeki: Arendt’in yasam hikâyesini entelektüel macerasiyla iç içe anlatiyor. Bir düsünce tarihi incelemesi ve sanki bir ‘roman’, ayni zamanda... Arendt’in düsüncesinin olusumuyla kisisel draminin seyri, birbirinin dekoruna dönüsmeden, önümüze seriliyor. “Dönem romani” boyutunu da gözardi etmemeli. Arendt’in 1906’dan 1975’e uzanan ömrü, 20. yüzyilin büyük olaylarina taniklik ediyor. Odakta, Nazi iktidari ve Yahudi soykirimi var. Arendt erdemi “kamusal”da, politik olanda arayan bir düsünürdü. Onun dünyasi, “dünyaya” duyulan istahla doluydu: “Dünyaya açilmak”, “dünya üzerinde evinde hissetmek”, onun özlemleridir. Bu mükemmel biyografi de, Arendt’in dünyasiyla beraber tüm dünyaya açiliyor.