Her Aşk Gibi Yarım

Dogan Yarici'nin ince ince isledigi dilinden, gözlerine perde inenlerin gönül gözüyle gördüklerinde, hayallerde, umutlarda, korkularda Bogaz'in kör kuytularina egilen, sirtini unutulmaz eski filmlere dayayan yeni bir roman...Günes alçalip gölgeler çekildiginde gölgelerin birleserek konustugu bir semte, Beykoz'a ve gülerken bile puslu, efkârli bakan Beykozlulara bir güzelleme. Roman kisilerini Nüvit Özdogru'dan Neriman Köksal'a, Muzaffer Tema, Yildirim Önal, Fatos Sezer, Vahi Öz, Altan Erbulak, Necdet Tosun, Gülistan Güzey'e varana kadar gelmis geçmis pek çok sinema oyuncusuna "oynatan" Dogan Yarici, romanin kurgusunu da bir sinema filmi gibi çatmis; romanin anlaticisi ise yine yazar gibi bir Beykozlu: Sadri Alisik. Sinema metaforu hayatin seyirlik bir oyun oldugunu vurgulamasinin yani sira, bir sanat olarak gördügü baskilarla da dönemlerin sindirmeci zulüm politikalarini da simgeliyor. Karanlikta, beyaz bir perdede hayat yansiyip sona eriyor. Her son, belki de bir baslangiç. Her sey basladigi gibi bitiyor. Belki de son diye bir sey yok. Sadece korkularimiz var.