Hz. Ebubekir (r.a.) Cananın Can Dostu

O, henüz gençlik yillarinda canindan çok sevdigi, canani ve gelecegin peygamberi Hz. Muhammed’in (a.s.m.) arkadasiydi. Yillar sonra can dostu kendine Islami teblig ettiginde tereddütsüz Müslüman oldu. Çünkü o Muhamme¬dü’l-Emin’e güveniyordu.Islamiyet onu Resulullah’a kopmaz bir bagla bagladi, onun sag kolu oldu. Kendini Islam’a adadi. Caniyla maliyla Islam’in tebligine çalisti. Resulullah, kayitsiz sartsiz bagliligi ve sadakatinden dolayi kendisine “Siddîk” unvanini verdi. Onu cen¬netle müjdeledi, “Atîkullah” dedi, “Cen¬netliklerin Seyyidi” olarak vasiflandirdi. Alemlerin Efendisine kayinpeder olma lütfuna eristi.O, en tehlikeli ve sikintili zamanlarda Hz. Peygamber’in hep yani basindaydi. Ona hicret arkadasi oldu. Kur’an lisaniyla “Ikinin ikincisi” oldu.Medine döneminde ger¬çeklesen bütün savaslara katildi. Hilafeti döneminde dinden dönme hareketlerine korkusuzca müdahale etti. Onun halifeligi pek çok ilklere sahne oldu. Kur’an âyetlerinin “Mushaf” halinde bir araya getirilmesi onun döneminde gerçeklesti. Hz. Ebu Bekir, Habibullah’in can dostuydu. Ömrünün her ani bu yüce dostlugun benzersiz örneklerine sahne oldu.Bu eserde tarihte benzeri olmayan ebedî bir dostlugun canli örneklerini bulacaksiniz.Bu eser size Canan’in dostlugunu kazanma yolculugunuzda rehberiniz olacak.