Hz. Muhammed’in Hayatı

Çevresindeki insanlara göre farkli özelliklere sahipti. Hakka-hukuka önem veren birisiydi, yalandan nefret ederdi, mal düskünü degildi, yardimseverdi… Magarada yasadigi olaya kadar O’nu çevresindeki insanlardan ayiran en önemli özelligi, sahip oldugu bu erdemli özellikleriydi. O’nun ahlaki erdemleri ise , erdem dene seylerden oldukça uzak bir toplumda , herkesten farkli bir hayat tarzi edinmesine yol açmisti. Erdemleriyle yalniz oldugu gibi, yasantisiyla’ da yalniz olmayi tercih etmis; son birkaç yildir toplumundan büyük oranda uzaklasmisti . Kendi toplumunda veya ticaret amaciyla gittigi diger bazi toplumlarda da hep benzer seyleri görmüstü. Dünyanin içinde debelendigi bütün bu kötülükleri , yanlisliklari akli kabul etmemis, yüregi kaldirmamisti. Dünyanin kapildigi akintiya kapilmamis; kötülükler içinde bogulan dünyanin bir parçasi olmamisti. Elbette ki insanligin sorunlarina duyarli her insan gibi, O da bir çözüm ariyordu; kötülüklerin ve ahlaksizliklarin olmadigi bir dünyanin özlemini tasiyordu. Insanligin yanlislari karsisinda, bir kurtulus yolu ariyordu. Fakat bulamamisti ve bulamiyordu. Büyük komutanlarin, devlet adamlarinin , bilim adamlarinin, filozoflarin , ahlakçilarin, din adamlarinin , çaresiz kaldigi problemler, O’ nun içinde çözümü imkansiz bir problem yumagina dönüsmüstü.O sene yine ayni magaraya gelmis ve birkaç günlügüne inzivaya çekilmisti. Insanla ilgili her seye hakim olmus kötülük ve yanlisliklari fark eden, ancak gerçek iyiligin ve dogrunun ne oldugunu bilemeyen bir kisi neler düsünürse, O da, o magaranin sessizliginde, yalniz basina benzer düsüncelere dalmisti. Tüm insanligin kaderini etkileyecek olayi iste böylesi bir anda yasadi. Magaraya bu son kapanisinda , derin düsüncelerin ve cevapsiz sorularin girdabinda zihnini toplamaya çalisirken, aniden karsisina daha önce hiç görmedigi bir varlik belirdi. Varlik kendisine yaklasip ‘ Oku ‘dedi . Sasirdi, ‘Ben okuma bilmem’ dedi varlik, tekrar oku dedi yine okuma bilmedigini söyledi ve ikisi arasindaki konusmalar bu sekilde devam etti. Magarada olup bitenleri daha sonralari efendimiz söyle anlatmistir :‘Oku’ dedi. ‘Ben okuma bilmem’ dedim. Bunun üzerine beni tuttu ve tüm gücüm kesilinceye kadar sikti. Sonra birakti ve tekrar ‘oku’ dedi. Ben yine ‘Okuma bilmem’ dedim. Beni tutup gücüm kesilinceye kadar tekrar sikti. Sonra birakarak, yine Oku dedi. Ben yine ‘Okuma bilmem ’Nihayet beni tutup gücüm kesilinceye kadar bir kez daha sikti. Sonra birakti ve sunlari söyledi: ‘Yaratan Rabb’inin adiyla oku. O, insani bir kan pihtisindan yaratti. Oku , Rabb’in nihayetsiz Kerem sahibidir; O, kalem ile ögretendir. Insana bilmedigini O ögretti (Alak , 1-5 )