İnsan Ne ile Yaşar

“Insan Ne Ile Yasar?” Leo Tolstoy'un 1885 yilinda yazdigi kisa hikâyesidir. Kitabin ana kismini bir ayakkabici olan Simon ile Mikail’in öyküsü olustururken, Diger Öyküler kisminda bir kralla kesisin öyküsü (Üç Soru), Hindistan’da Surat adli bir kahvehanede geçen bir olay (Surat Kahvehanesi) ve son olarak Pahom adli bir köylünün toprak sevdasi (Insana Ne Kadar Toprak Gerek?) yer alir.Simon basit bir ayakkabi tamircisidir ve bir gün evden deri almaya çikar. Ne yazik ki eli bos döner evine; Mikail hariç. Büyük bir mutsuzluk ve umutsuzluk içinde evine dönerken yolun kenarinda tapinagin önünde çirilçiplak oturmus Mikail’i görür ve evine alir. Ancak Mikail siradan birisi degildir; Tanri tarafindan cezalandirilmis bir melektir. Cezasi sonlandiginda Mikail tekrar göge alinir ama gitmeden önce kendisinin almis oldugu ve verdigi ders ‘sevgi’dir. Ille de sevgi, ille de sevgi. Her seyin çözümü ve güzel bütün her seyin kaynagi sevgi.Tolstoy insanin varolusunu, yasama sebebini, yasama seklini, varolus kaynagini, nereye kostugunu, nasil kostugunu sorar, düsündürür, örneklendirir ve yanitlar. 7’den 70’e okunmasi gereken bir hikâye sunar önümüze. Insanin derinlerinde sordugu, sormak istedigi sorulara felsefi yaklasimiyla ayna tuttugu gibi, sanatsal açidan da okuyucusunu doyurur.