İnsan ve Halleri Vedanta’da Kamil İnsan

Bu metin, geleneksel metafizigin ve antropolojinin tam bir kutsal kitabidir.René Guénon, Hint ögretilerinden Vedanta’nin, sahip oldugumuz geleneksel metafizigin en antik, derin ve kapsamli ifadesini içerdigini ve bazi yönlerden diger tüm geleneksel biçimlerin anahtari olarak görev yaptigini düsünür ve bu eserinde de en saf ve kadim metafizik ögreti olan Vedanta’yi en ince ayrintisina kadar incelemektedir. Bu eser bugüne kadar Vedanta’nin doktrinlerinin en iyi açiklamalarindan birisidir (belki de en iyisidir). Ingiliz yönetimi altindaki  Hindistan yarimadasina ilk giren Batililasma egilimlerinden ve modernlesmeden tamamen bagimsiz bir açiklamadir ve geçerliligini hâlâ yitirmemistir.Hindular neye inanirsa inansinlar, Vedanta; saf birlik, tek hakikat ögretisidir ki Islâm’da bunun karsiligi “tevhid”dir. Varolusun merkezinde manevi bir ilke isler. Bu ilkenin gerçeklesmesi için daima yetkin bir insana (Kâmil Insan’a) gereksinim duyulur. Kâmil Insan doganin her parçasini, bitkileri, hayvanlari, tasi-topragi kardes olarak görür. Dolayisiyla O, duyarligini korumus olan insandir.Çikar temelli bir iliski kurmaz. Zihin dünyasinda zaten böyle bir veri de yoktur. Bu safligi saglayan ilke dogada vardir. Önemli olan onu açiga çikarmaktir. Tanri’nin duyular âlemindeki açilmasi bu Kâmil Insan üzerinden gerçeklesir. Amaç, Yüce Özdeslik’e ulasmaktir. Yani INSAN olmaktir. Yunus diliyle, ‘kendin bilmek’tir. Kendini bilmeksizin Tanri bilinemez.“Maneviyat arayisindakileri” çekmek için yazilmis binlerce kitap vardir ama bunlar kisinin sadece manevi farkindalikla ulasabilecegine kisa bir bakis sunarlar, bu sebeple kavramlari asiri basitlestirerek manasindan koparirlar. Hiçbir kitap manevi uygulamanin yerini alamaz, ancak bu eser manevi uygulamanin gerçek anlamini nakleden bir özellige sahiptir.René Guénon eserlerinde kadim gelenekten bahseder, büyük dinlerin kökenindeki metafizik ögretiyi ortaya koyar. Bu gelenegin ve ögretinin dili sembolizmin dilidir ve bu dili yorumlamada onun üstüne kimse yoktur. Dahasi, “ilerleme” fikrini ters yüz eden de O’dur. Insan manevi mükemmellik yolundan geriye düstükçe Karanlik Çag’a girer; eski kültürler yok edilir, niteligin yerini nicelik alir ve çöküs yaklasir.Guénon’u okuyan ve anlayan hiç kimse, bir daha asla eskisi gibi kalamaz.