İslamcı ve Püriten

“Islamci ve Püriten” iki önemli düsünce adami, Rasim Özdenören ve Sabri F. Ülgener hakkinda. Oldukça derinlikli iki yazi var önümüzde. Demirhan oldukça “basit” iki soru soruyor: Özdenören’e “Islamci” diyebilir miyiz? “Eger Islamcilik, hayli politik vurgulara sahip bir yol haritasi sunan ideolojik bir yapi olarak ele alinirsa, bu tanimla bekleyis’in çelisecegi ve dolayisiyla bekleyis üzerinden Özdenören’in Islamciligina ulasilmasinin zor olacagi söylenebilir. Olsa olsa buradan onun Islamci olmadigina varilabilir. Çünkü ideolojik ve politik bir yol haritasinda bekleyis’ten ziyade hareket önem tasir. Ancak zaten sorun da burada dügümleniyor: Özdenören’i ne derecede Islamci saymali?”Ülgener’de “Püriten” ne anlama geliyor?“Ülgener için “püriten” denilebilir mi? Ülgener, Weber’den devsirdigi, ancak onu elestirerek Osmanli toplumuna uyguladigi okuma tarziyla, bize nasil bir toplum formu önermektedir? Dahasi, Weber’in bireyleri savas alanina sürdügü, Nietzscheci bir tonlamaya sahip, bürokrasi, karizma, rasyonellesme ve benzeri güç alanlarinda, ancak bireylerin “deruni” bir itki (ya da kuvve) bulmalari, kendi tanrilarini kendileri yaratmalari gerektigi konusundaki “kötümserligi”; “püriten” olmayan bir “püriten”, rasyonellesmenin çikmazlarina çözüm olarak “rasyonalize bir püriten”in ortaya çikmasi beklentisi içinde olmasi, Ülgener’e ne kadar sirayet etmistir? Nihayette, Ülgener, “püriten”i nasil çevirir?”Demirhan, iki düsünürü incelerken kullandigi kilit kavramlari Derrida, Bauman, Heidegger, Nietzsche, Weber atiflariyla örülü olarak ele aliyor. Okuyucu yukaridaki batili felsefecileri bakarak söyle diyebilir -hakli olarak: Yerli düsünürleri yabanci düsünürlerle açiklamak? Demirhan bu konuya da deginiyor hem de kisa bir Serif Mardin elestirisiyle birlikte.