İslamcılığın Türkiye Seyri

Türkiye’de dinin toplumsal görünümleri ve dinî ’mesele’lerin siyasallasmasi hakkindaki çalismalara yaklasik yirmi yildir önemli katkilarda bulunan Elisabeth Özdalga’nin çalismalari, bu kitapta biraraya getirildi. Elisabeth Özdalga’nin yazilarinda, sosyolojik yaklasimin indirgemecilikten uzak duran, serinkanli, bununla beraber empatiye yatkin elestirel bakisinin saglam örneklerini buluyoruz. Onun aradigi, bir yazisinda kullandigi ifadeyle: “Seytanlari, ayni zamanda melekleri, normal insanlara dönüstüren, daha genis bir perspektif...“ Derlemedeki yazilarin bir bölümü, din olgusuna ve Islâm’a/Islâmiyet’e yaklasmanin kuramsal sorunlari üzerinde duruyor. En kapsamli bölümü, Islâmî/Islâmci hareketin degisik cephelerine iliskin incelemeler olusturuyor. Bu bölümdeki yazilarda, Islâmci hareket üzerinden, demokrasi, sivil toplum, yerlesik siyaset yapilari da analiz ediliyor. Dinle ilgili üç hararetli ’toplumsal meseleyle’, egitimle, örtünmeyle ve kadinla ilgili üç makale, kitabin üçüncü bölümünü olusturuyor. Son olarak, Türkiye’de yakin dönemde en fazla ilgi ve tartisma uyandiran Islâmî ’olusum’ olan Fethullah Gülen hareketini mercek altina alan bir bölüm yer aliyor kitapta. “Kemalizmin sivil toplumun büyümesine katkida bulunmasi kadar buna mani olmasi gibi, Islâmciligin da karsit egilimlerin tasiyicisi olduguna“ dikkat çeken Özdalga, ayristirici bakisiyla ufuk açiyor. (Tanitim Bülteninden)