İstanbul: Müstesna Şehrin İstisna Hali

Devlet-birey iliskilerinin en gözle görünür alan oldugu kentte atilan bir adim, yikilan bir bina, mahalle, park, yapilan ya da yeniden yapilandirilan her mekân bizim onunla ve birbirimizle iliskimizi de belirlemez mi? Istanbul neden yillardan beri dünyanin en büyük santiyesi görünümünde, "en büyük" projeleri sevdigimizden mi? Kentlere sahip çikmak yalnizca burjuva bir hassasiyet ya da nostalji hevesi midir?Bir sehre müdahale, ona hayatiyet ve özgünlük kazandiran iliskileri devlet eliyle yeniden düzenler ve yeni bir biçim kazandirir. Bu "yeni" biçimde belirleyen taraf olarak devlet, müdahale ettigi alanlarda yillarin birikimiyle olusmus sivil dil ve iliskiler zeminini ortadan kaldirarak kendisine yeni bir tabiyet halkasi da olusturur. Özellikle Istanbul'da deprem korkusu kullanilarak tartisilmaz kilinan "kentsel dönüsüm" projesinin temel amaç ve sonuçlarindan biri rant oldugu kadar kendi bekasini da ilgilendiren bu yeni iliskileri tanzim etmektir.Istanbul: Müstesna Sehrin Istisna Hali'ndeki makaleler "kentsel dönüsüm" olgusunu, sermaye ve emegin üretim süreçlerinin yeniden sekillendirilmesini; hukuksal çerçeveden dünya ölçegindeki yerine, TOKI'nin dogusu ve bugün aldigi halden özellikle orta sinifa pompalanan risk ve güvence eksenine, mevcut ve "yeni orta sinif"in site tipi yasam deneyiminden farkli disiplinlerden bir araya gelislerin yarattigi mücadele dinamiklerine kadar çok yönlü ve bütünlüklü olarak ele aliyor. Konunun teorik çerçevesinin yaninda birbirini dislayan, istemeyen, düsman edilen Sulukule, Tophane, Tarlabasi, Bahçesehir, Ayazma, Basaksehir, Küçükpazar sakinlerinin izini sürerek, karsi koyus olanaklarinin altini çiziyor.