İzler ve Gölgeler

“Yapitlari bir kent ya da cografyayla bütünlesmis yazarlarin, sanatçilarin izini süren bir kitap bu“ diyor Nedim Gürsel Izler ve Gölgeler için. Bir yazar esliginde baska sanatçilarin dünyasina yapilan bir yolculuk vaadi... Kentlerin ruhunu yakalayacak, o kentlerde yazarlarin ruhunu bulacaksiniz. Arkanizda hep bir sanatçinin gölgesi... O gölge bazen bir meydana düsecek, bazen bir bara ya da kafeye... Bazen bir tangonun atesli figürlerine ayak uyduracaksiniz, bazen de cazin hüznüne katilacaksiniz sokak aralarinda... Yazarlarin, ressamlarin, müzisyenlerin eserlerini üretme biçimleri hakkinda da bilgi sahibi olacaksiniz üstelik bu gezide. Sokaklardan beslenenlere de, kavgasini bir kente, bir ülkeye mal edenlere de rastlayacaksiniz... Onlarin mekânlara bakisini yakalayacaksiniz satir aralannda. Baudelaire’nin Brüksel’i, Caravaggio’nun Roma’si, Kafka’nin Prag’i, Puskin ve Dostoyevski’nin Sen Petersburg’u, Ivo Andriç’in Bosna’si ya da Borges’in Buenos Aires’i... Ziyaret ettigimiz yerlerden sadece birkaçi bunlar. Böylesine kapsamli bir yolculuk kaçirilmaz degil mi? Hem dünyanin büyülü köselerine uzanacaksiniz hem de sanatçilarin gizemli yüzünü kesfedeceksiniz... Buyrun! Bir edebiyat ve gezi söleni basliyor! Kitaptan “Resmî arabalarin tangosunun, sert hareketlerle bir ileri bir geri giden, birbirini hem tutkuyla sevip hem nefret eden, birlesip ayrilan, kenetlenen, sevisirken dövüsen bir çiftin tangosundan farki olmadigini düsünüyorum. Demek ki, bir zamanlar Buenos Aires’in batakhanelerinde muhabbet tellallarinin kendi aralarinda, erkek erkege yaptiklari tangoyu, Tiran’da siyasî büro üyeleri arabalariyla yapiyordu o sabah. Ve arabalariyla degil, birbirleriyle de degil, gerçekte ölümle tango yaptiklarinin farkinda bile degildiler. Çünkü yönetmek, hükmetmekkurmak, hayallerinde de yer almak istiyorlardi.“ (sayfa 143)(Tanitim Yazisi’ndan)