Joseph Fouche Bir Politikacının Portresi

Rüzgârin yönünü dogru tahmin etmek, çogunluktan, güçlüden yana olmak, iki tarafli oynamak ve dogru zamanda dogru tarafta olmak ve zafer kesinlesmeden hangi tarafta yer alacagina dair son karari vermemek ve asla ama asla geç kalmamak… Kiliseye ait tüm sembollerin yikicisi azili bir din düsmanindan, Jakoben bir cumhuriyetçiden, Napoléon döneminde imparatorlugun polis bakanligina ve oradan kralciliga, siradan bir papazken Otranto Dükü olmaya giden yolda Joseph Fouché’nin hareketli ve macerali siyaset yasamina bu düsturlar yön verir.
Özellikle Robespierre ve Napoléon ile olan psikolojik mücadelesinden bu düsturlar sayesinde zaferle çikan, Marat, Danton, Saint-Just ve Lafayette gibi Fransiz Devrimi ve sonrasinin önemli politik figürlerinin gölgesinde kalsa da her birinden daha uzun bir siyasi yasami olan Fouché’nin sahsinda Zweig, dünya tarihi açisindan bu belirleyici tarihsel döneme isik tutuyor.
Ayni zamanda, bu dedikodu ve skandal avcisi, bu söylenti yaymakta usta ketum adamin, bu çok genis casusluk, muhbir ve dinleme agina sahip, Paris’te atilan her adimdan haberdar olan polis bakaninin, Balzac’in deyisiyle bu dahiyane politikacinin portresiyle, amaçladigi gibi, modern siyaset yapma biçimlerini ve politikadaki insan tipolojisini anlamak ve bu tür politikacilarin ve arkalarindaki güçlerin tehlikeli sirlarini ögrenip bunlara karsi kendimizi nasil korumamiz gerektigi konusunda da çok degerli bir katkida bulunmus oluyor.