Kalemimdeki Kadın Kokusu

Derin bir rüyadayım
Asla uyanamam çığlığına.
Kör olurum cahil bir budaktan
Hatta sararıp düşen yapraklar
Yol etmiştir ömrümüzün rıhtımına.
Deniz öyle tuz kokar,
Gökyüzü öyle mavidir,
Balıklar keyiftedir kıvançlı.
“Bu özgürlük benimle
Yaşanan sana uzak” der gibidir.

Kadındır aşkı, tutkuyu, ayrılığı, vuslatı, kanımızı ateşleyen. Enerjiyi ve belki nefret ve dahi ihaneti, sadakati yaşatan. Bu sebeptendir, ‘Kalemimdeki Kadın Kokusu’ diyor şair. Dünden yarına uzanmak için yazdığı mısraların arasında kaybolmaya, Zâri tapşırmasının anlamına inmeye ne dersiniz?