Karıncanın Boğmadığı Bir Dersim Masalı

“Tarih öncesi köpekler havliyordu...” diyordu Cemal Süreya. Ne demek istiyordu bu sözlerle... Ne anlama geliyordu... Çocuk Cemal olarak, tüfekli askerlerin nezaretinde gerçeklesen bir sürgüne taniklik yaptigini yillar sonra hatirlayacakti... Ve o günleri uzun dizelerle bitirecekti: “Günlerce yolculuktan sonra bir köye attilar, Tarih öncesi köpekler havliyordu, aklimdan hiç çikmaz o yolculuk, o havlamalar, polisler...” Dersim’i ne kadar biliyoruz... ‘38’den mi, Alevililikten mi, Acilarindan mi, yürek burkan ezgilerinden mi... Muhalif duruslarindan mi, Daglarindan mi, Munzur’un suyundan mi, Dersimlinin huyundan mi... Gerçekten acisiyla, sevinciyle ne kadar biliyoruz... Elinizdeki çalisma bir Dersim tarihi niteligindedir. ‘38 öncesiyle baglantili hareketle günümüze dek gelen bir anlatinin masalsi, destansi dile dökülmüs hali; tarihî bir roman... Karincanin Bogmadigi, hüzünlü ama gerçek, aci ama sahici bir tarihin en ince noktasina yapilmis bir dokunustur... Bilirsek yabancilasmayiz. Tanirsak yanyana durabiliriz. Hersey acinin rengini bilmekten geçiyordu... Ama bu cografyada acinin rengi yok... Herkes, hepimiz ayni yerden kaniyoruz... Gerçeklerimizle yüzlesmek için... Komsumuzun, kardesimizin acilarina dokunabilmek için “Bir Dersim Masali” anlatacagiz size...