Keçi Medeniyeti

"Pan öldü" der sair Ezra Pound, "Yüce Pan öldü. Ah! Egin basinizi, siz kizlar hepiniz, Ve ona çiçeklerden bir taç örün."Eski zaman efsanelerinin insan yüzlü, keçi ayakli Pan'i, ürkütücü kahkahasini ve neseli flütünü alip tarihin eski sayfalarina çekildi uzun zaman önce. Ama hikâye orada kalmadi. Keçi, sadece etinden, sütünden ve yününden yararlanilan bir hayvan degildi.Diger hayvanlardan daha önce evcillestirilen keçi sayesinde, insanlar medeniyetin merdivenlerini hizla çikabilmistir. Keçiden önce, insanlar, besin bulmak için avlanmak, dolayisiyla uzun süre av aramak ve hemen hemen bütün zamanini gida bulmak için harcamak zorundaydi. Keçinin evcillestirilmesiyle birlikte topragin islenmesinin de ögrenilmesi, insanin kendine daha fazla zaman ayirmasini saglamistir. Daha fazla zaman daha ayrintici düsünmek, tarimsal ugraslari daha akilci kilmak ve son asamada da yasamin degisik alanlarinda yeniliklerin gelistirilmesi için gereken zemini saglamak demekti. Keçinin evcillestirilmesi ve bitkilerin yetistirilmeye baglanmasiyla birlikte insanlar artik dag tepe dolasarak besin arama isini geride birakip, tarimla ilgili bilgilerini baska topluluklara aktarmis ve bu süreç tarim devrimini baslatmistir. Keçiyi öyle benimsemistir ki onun sayesinde gelistirdigi ve zaman ayirdigi sanatsal faaliyetlerinde keçi figürünü islemis, onu belirli duygularin ve fikirlerin simgesi olarak kullanmistir. Hatta bazi medeniyetler keçiye dinsel ve tanrisal bir anlam yüklemistir. Cemal Ün, neolitik dönemden günümüze uzanan doga kültürü temelinde ele aldigi Keçi Medeniyeti'ni, tarimdan mitolojiye, edebiyattan sinemaya dogru genisleyen bir perspektifle inceliyor. Eski zamanin yeni zaman içinde varligini sürdürdügünü bilenler, bu kitabin sayfalari arasinda su sesi duyacaktir: "Pan ölmedi, Yüce Pan ölmedi."(Tanitim Bülteninden)