Kimlik Bedenin Hapishanesidir Spinoza Üzerine Yazılar ve Söyleşiler

Baruch de Spinoza, 17. yüzyil Avrupasinda, dinin sosyal hayatin her alanindaki normlari belirledigi bir dönemde ifade ve din özgürlügünün gerekliligini dile getirmis, bu özgürlügün en büyük güvencesinin de demokrasi oldugunu ifade etmis bir düsünür. Spinoza’nin 400 yil sonra günümüzde hâlâ tartisilan ve anlasilmaya çalisilan bir düsünür olmasinin nedeni, özgürlük ve demokrasi baginin kuruldugu o günden bugüne hâlâ çok fazla yol alinmamis olmasidir. Ifade özgürlügü de dahil özgürlügün saglanmasi için demokrasiye ulasma iddiasi ise, ancak varolan politik kabullerden siyrilarak degerlendirilebilecek ve hakki verilecek bir durum gibi görünüyor. Reyda Ergün ve Cemal Bâli Akal, Kimlik Bedenin Hapishanesidir Spinoza Üzerine Yazilar ve Söylesiler’de derlenmis makaleleriyle kabul edilmis ve genel geçer normlari bir kenara koyarak felsefenin, rasyonelligi oraninda gerçek hayatla ne kadar temas ettigini gösteriyor. Makaleler, Spinoza’nin özgürlük ve demokrasi anlayisi zemininde düsünsel ve bedensel ayrima, “disil beden ve eril zihin”e, hukuk ve siyasetin Spinoza felsefesiyle kesistigi yerlere isik tutarken, bu felsefenin edebiyattaki yansimalarini ve küçücük kiralik odalarda mercek perdahlayarak hayatini kazanan “insan” Spinoza’yi hayatimizin ortasina yerlestirmeyi de ihmal etmiyor. Kitabin ikinci baskisina iki yeni makale ve iki yeni söylesi eklenmistir.