Kiralık öyküler

“Askimi hafife aliyordu güzeller güzeli. Askin kavurucu atesinde yanmamisti ki hiç. Görmüyordu çektigim aciyi, belki de görüyordu da hosuna gidiyordu askimla bir top gibi oynamak. Cani isterse eline aliyordu hevesle, aniden firlatiyordu sonra havaya. Yerden yere vuruyordu bazen… Sunmustum ona askimi bir kere, ellerine vermistim kalbimi. Varsin istedigi gibi oynasin, geri vermesin de…”Ask denizinde bogulmaktan korkanlar, zeytin agaçlarina siper olanlar, yasamin kiyisinda kalanlar, evreni içinde tasiyanlar, askini teraziye koyanlar, siirin rüzgârina kapilanlar, hayatin tozunu alanlar, süslü cümlelerin ardina saklananlar, unutmus gibi yapanlar ve unutulanlar…Okuru kendiyle ve hayatla yüzlesmeye davet eden bir kitap Kiralik Öyküler. Birbirinden farkli yirmi dört öyküden olusan ve hayata dair ince gözlemler içeren bu kitabi okurken bazen hüzünlenecek bazen gülümseyecek, kendinizden çok sey bulacaksiniz.