Kırk

Darbeci general, bir gün bir papagan edinmeye karar verir. Kusa, Albay, adini takar; ancak ne hikmetse evde her sey bir bir kaybolmaya baslamistir. O kadar ki, generalin yaptigi tablolardan birindeki bir deve bile bir aksam kalkip gider. Kaybolus, generalin yok olmasina kadar varir. Ancak bütün bu olup bitenler anlaticiyi hiç ilgilendirmez. O kendi çocukluk günlerine dalmis, çok eskiden duydugu ancak bir türlü tamamini hatirlayamadigi bir hikâyeyi mirildanmaya baslamistir.Faruk Duman, son yapiti Kirk’la bu kez insan bilincinin varliga ve yokluga dair oldugu bir anlatiyla karsimiza çikiyor. Varligin evinin dil, dilin evinin de vücut oldugu "gerçek" bir düs Kirk. Düs ile gerçegi ayirt edemeyen, kendini yanlis anlayan ve olanaksiz olanin gerçek kilinabilecegini gözden kaçiran insan bilincinin sirrini ifsa eden varlikbilgisini sunuyor Kirk bize. Anlamanin dönüsmek, dönüsebilmek oldugunu ima eden, varligin dönüsümlerinin çoklugunu sezdiren bir yapit bu; bir yaniyla da insanogluna "varlik olmakligin tadini" tattiran bir yapit.