Kıtlığı Yeniden Düşünmek

Hakim neoklasik ve neoliberal ekonomi ekolleri bize kitligin, insan dogasinin kaçinilmaz bir ürünü oldugunu söylüyor. Buna karsin, Costas Panayotakis ise kitligin, kapitalist sistemin ekonomik ve sosyal süreçlerinin bir sonucu oldugunu savunuyor. 
Sermayenin birikimi mantiginin önemi üzerinde durarak kapitalizmin kit kaynaklari ve üretim potansiyelini rasyonel bir sekilde kullanmasinin mümkün olmadigini belirtiyor. Bunun yerine kapitalizmin gerekli olmayan acilar dogurdugu, grotesk esitsizlikler ürettigi, tatminden uzak zehirleyici bir tüketim kültürü ve derinlesen çevresel bir kriz dogurdugunu vurguluyor. 
Costas, ekonomik demokrasinin temel ilkesi olarak her bireyin ekonomik sistem üzerine esit söz hakkina sahip olmasinin, kitlik ve ekolojik krizin kesin çözümü oldugunu savunuyor. 
Üretim araçlari üzerindeki bireysellestirilmis mülkiyet ve bunun getirdigi bütün sömürü ve saldirganlik sürdürülemez, hatta yok olusumuzun tarifidir. Dolayisiyla, iktisadi demokrasi ya kolektif mülkiyet ve karsilikliliga dayanan bir toplum demektir; ya da hiçbir anlami yoktur. Önemli olan bir seyin ismi degil, o seyin neyi içerdigidir. Ister ‘ortaklik’; ister ‘kooperatif ulus’, ‘ekososyalizm’, isterseniz ‘iktisadi demokrasi’ deyin. Ancak sunu unutmayin: Eski dünya ölüyor, iste size dogmayi bekleyen yeni dünya düzeni. 
Joel Kovel