Kuru Sevda

Demokrasi deneyimleri, iktidar degisiklikleri bile aydin geçinen çevrelerde Makal’in uyandirdigi saskinlik, yilginlik ve hayreti uyandiramamistir. Kamuoyu, yüzyillardan beri ilk kez efendimizi, köylünün ne oldugunu bir köy çocugunun agzindan dinliyor. Bu kitaplarin yazinsal yönü ise, hiç de bir romandan ya da herhangi iyi bir hikâyeden asagi degil. Makal’in gayet saglam ve iyi bir anlatimi var. Mahmut Makal’in Kuru Sevda’si, yalniz okunmasi degil, ayni zamanda üzerinde ibretle durulmasi gereken bir eser olarak okuyuculara salik verilebilir... (Akis dergisi) Kuru Sevda’daki hikâyelerin hepsi de birbirinden ilginç ve sürükleyici. Basladiktan sonra birakamadim. Gizli bir büyü var herhalde Makal’in kaleminde. Hikâyede aranan nedir? Olay mi, dil ve anlatim mi, kurulus mu? Bunlarin hepsi en güzel bir biçimde birlesmis Kuru Sevda’daki yazilarda. Gözlem keskinligi ve gerçegin saptanisi da cabasi. Makal’in öteki hikâyecilerden ayrildigi nokta da burasidir zaten. Salt hikâye yazmis olmak için yazmiyor. Çok yakindan bildigi köy sorunlarini, bir makale kurulugu ve sikiciligi içinde degil, benligimizi sarsacak, yüregimizi burkacak sekilde, sürükleyici hikâyeler halinde anlativeriyor. Makal’in bütün kitaplarinda üzerinde durulmasi gereken önemli noktalardan biri de içtenliginin ve milliyetçiliginin yazarin tüm benligini sarmis olmasidir. Bu duygudur ki onu hep aci konusmaya, gerçegi abartmadan, yüzümüze samar vururcasina, korkusuzca önümüze sermeye yöneltiyor. Oyalamaca oynayan birçok sanatçimizin yaninda Makal gibi birinin bulunmasi gerçekten ferahlatiyor insani.Anlatis güzelligi ve insani alip götüren sürükleyiciligi içinde, her satirda bir dert de ayni zamanda desilmis. Okumali Makal’in Kuru Sevda’sini da. Köylümüzün kuru kuruya pesine düstügü seyler gerçekten ustaca verilmis. Meger nelerle oyalanmis köylümüz yüzyillardir; hayati sevecegi yerde... Osman Senkos (Varlik dergisi)