Kuzey Gözcüsü

Ola Bauer’in son romani Kuzey Gözcüsü, hirsli mülk sahiplerinin arasinda yasayamadigi için dünyanin dört bir kösesinde rastgele dolasan huzursuz gezgin Tom’un son hikayesi... Acemi Pezevenk’te Tom’un Paris Yillari anlatiliyordu. Kuzey Gözcüsü’nde ise on alti yasindayken içinde mermi olup olmadigini bilmedigi bir tabancayi agzina sokup tetigi çektikten sonra firlayip evinden çikan Tom’un yillar sonra dönüsüne tanik oluyoruz... Ilk firlayisin hiziyla dünyayi dolasan Tom, sirtinda bir gemici torbasi, ayaginda araba lastiginden bozma sandaletlerle, tam kirk yil boyunca adim atmadigi ülkesine yaya olarak en kuzeyden girer. Niyeti siradanlasip yurduna uyum saglamaktir; gel gör ki karsilastigi ilk yurttasi, çöl giysileri içinde, bir elinde kulagina yapistirdigi cep telefonuyla is konusmasi yaparken diger elinde çok pahali bir oltayla su kenarinda dikilen ve olmayacak bir açidan balik tutmaya çalisan biridir. Tom’un bu adamla iletisim kurma girisimi, adamin korkup özel uçagina atlamasi ve üzerine havadan mermi yagdirmasiyla sonuçlanir. Oslo plajinda ise, elektronige dair bir ders kitabi okurken mastürbasyon yapan; sevgilisiyle yüz yüze geldiginde degil de cep telefonuyla konusurken heyecanlanan “modern Norveçliler“in karsisinda saskina döner. Gemici torbasinda yillardir tasidigi ve bir baskasina ait olan not defterleri, onun bir “dahi yazar“ olarak agirlanmasina yol açinca da ipler iyice kopar... Kayip gezgin, huzura kavusmak için eve dönmüs ama ev hiçbir seyini taniyamadigi yabanci bir mekana dönüsmüstür sanki. Delilerin, evsizlerin, uyusturucu müptelalarinin, mültecilerin barindigi bir pansiyona, “Norveç Köpek Kulübesi“ne, siginr... Kuzey toplumunun tüm katmanlarinin zengin ve ironik bir dille elestirildigi Kuzey Gözcüsü soguk bir Yeralti Edebiyati kitabi. (Arka Kapak)