Martıların Çocukluğu

Ali Deniz Uslu’nun Martıların Çocukluğu, evcilleşip ehlileşenlere göre değil, zaten biraz da onlardan şikâyet etmede.
Siyah Şehrayin. Siyah üstü az umut, ama var. Umutsuz yaşanmıyor, galiba yazılmıyor da. “Becerebilirsek kendi uçurumumuza düşmeyi”, o zaman her şeyin adı şehrayin olacak sanki, şehrayin şiirayin olacak!
Haydar Ergülen

‘‘Gece bizi gizlerdi, biz geceyi.
Tenden sekmezdi sözlerimiz.
Mıhlanalım diye uğraşmadık kimseye,
Belki o yüzden kaçırırdık gözlerimizi.
Iskaladıklarımız kadehlerimizde birikirdi.
Bilmediklerimizle bilenir,
Öğrendiklerimizde dağılırdık.
Şefkat amirleri sarardı etrafımızı.
Yırtar geçerdik geceyi,
İçerdik dilde durmayan heceleri!
İçimize dolardı sonbaharda İstanbul’’
Martıların Çocukluğu adlı şiirden

ÖZGEÇMİŞ

Ali Deniz Uslu
İstanbul’da dog?up Trakya’da büyüyen ve sonra yine İstanbul’a gelen yazar işletme okudu, gazetecilik yüksek lisansı yaptı. 2004 yılında Cumhuriyet gazetesinde gazeteciliğe başladı, 11 yıl boyunca Cumhuriyet ve Pazar Dergi için röportajlar yaptı, dosyalar hazırladı. Aynı dönemde dört yıl boyunca “46 Magazine” dergisinin genel yayın yönetmenliğini üstlendi. Müzik yazarı ve eleştirmeni olan Uslu aynı zamanda müzik danışmanlığı, prodüktörlüğü, markalar için içerik ve fikir danışmanlığı yapıyor. Martıların Çocukluğu, yazarın Girdap Balıkçısı, Karganın Duyduğu, Asfalt Yengeci ve Mor Sâki’den sonraki beşinci kitabı.