Matisse ve Picasso

"Matisse ve Picasso" isimli bu kitap, öyle bilindik bir yan yanaliktan öte, "görme", "görü" ve "durugörü" konularini iki sanatçi üzerinden ele almaya, yaptigi açiklamalarla elestirel mekanizmayi isleterek, kendine özgü bir yorum ortaya koymaya çalisiyor. Uzunca zaman bu iki sanatçi üzerine toplanan kaynaklar, düsünmeler, hissetmelerin, bize bu çalismayi yapma olanagi verdigini ifade etmeliyiz. 20. yüzyilin modern sanat algisi, Matisse ve Picasso'nun yan yana konumlandirilmasina zemin hazirlamis, bu nadir durum iki sanatçinin 1906'da tanismalariyla daha da resmî bir hal almistir. Modern sanatin renk ve çizgi boyutlarina büyük bir zenginlik kazandiran Matisse ve Picasso, 20. yüzyildaki modern atilimlarin "renk" ve "çizgi" öncüleri olarak da görülür. Picasso, sanatinin hiçbir zaman bir kurama baglanmasini istememis, bu tip seylere karsi çikmis, sanat algisinin kuramlasmasi konusu ise, daha çok baska kimseler tarafindan önerilen bir sey olmustur. Her iki sanatçinin da hemen ayni yillarda çikis yapmalari, aslinda onlarin en net yan yana gelme nedenidir. Iki sanatçi renk ve çizgiden yana olan özelliklerini öne çikararak gücünü Cézanne'in "hemen her ögeyi geometriye indirgeyen plastik boyut" felsefesinden alir ve bu felsefe, Matisse'de renk ve kapladigi alani, Picasso'da da çizgi ve çizginin temsil ettigi plastik alanin belirlenmesinde etkin olur. Matisse'de iç duygu gerçekligi, duygu ve düsüncenin plastik ögeler araciligiyla dile getirilmesi söz konusudur. Picasso ise plastik ögelerin çehresini degistirerek izleyici göz üzerinde bir matematik gerçekligin kabulüne dek isi götürmeye çalisir.(Tanitim Bülteninden)