Mecmu’a-i Latife ve Dili

Mecmu’a-i Latife ve Dili, Ali bin Ahmed bin Emir Ali tarafindan Memluk Sultani Melikü’l-Esref Ebü’n-Nasr Kâ’id Bay’in özel kütüphanesi için hazirlanmistir.
On besinci yüzyilda Misirda Anadolu sairlerinin eserlerini izleyen bir çevrenin bulunduªunu ve Misir Memluklarinin kullandiklari Türkçe imlâ düzenini aksettirmesi bakimindan Mecmu A-I Latife, önemli bir kaynaktir.
Mecmû’a, Kâ’id Bay’i öven bir dörtlükle basliyor. Bundan sonra sirasiyla Kaygusuz Abdal’in Gevher-nâmesi, Âsik Pasa’nin Elif nâme’si, Gülsehrînin Leylâ’vü Mecnun mesnevisi, Yunus Emre’nin bir manzumesi ve 33-40; 44-86, varaklar arasinda Arapça kaside ve gazeller yer aliyor.
Yeni sekliyle dört bölümden meydana gelen Mecmua’nin I. Bölümünde eserin imlasi ve ses özellikleri incelenerek bugünkü yazi dili ile karsilastirilmistir. II. Bölümde nüsha farkliliklari incelenerek aslina uygun çevrim yazili bir tenkitli metin ortaya çikarilmistir. III. Bölümde Eserin sözlügü hazirlanmis, IV. Bölümde yayima esas alinan Topkapi Sarayi Müzesi Kütüphanesi yazma nüshanin tipkibasimi verilmistir
(Tanitim Bülteninden)